در این مقاله سعی می کنیم کمی بیشتر درباره حافظه های DDR و DDR 2 و DDR 3 صحبت کنیم. قبل از هر حرفی باید بگویم همه این حافظه های رم براساس ( SDRAM (Synchronous Dynamic Random Access Memory طراحی شده اند. یعنی آنها از یک سیگنال کلاک برای تطابق زمانی استفاده می کنند. DDR مخفف Double Data Rate است یعنی حافظه هایی از این نوع با هر سیکل دو بسته اطلاعاتی را منتقل می کنند. اگر بخواهیم به زبان ساده تر بگوییم حافظه ای که DDR است دو برابر حافظه ای که DDR نیست سرعت دارد (حافظه های SDRAM که امروزه دیگر در کامپیوترهای شخصی استفاده نمی شود.) به دلیل این ویژگی است که برچسب سرعت این حافظه های رم دو برابر سرعت کلاک آنهاست. مثلاً رم DDR 2-800 با کلاک 400M HZ کار می کند.

البته باید بدانید که این اعداد حداکثر سرعتی را که رم می تواند با آن کار کند نشان می دهد. و در عمل این سرعت اتفاق نمی افتد. فرض کنید یک حافظه DDR2-1066 دارید و روی کامپیوتری با سرعت کلاک 400MHZ نصب شده است در عمل سرعت رم می شود DDR-800 . علت این است که سیگنال کلاک توسط رم تولید نمی شود بلکه بوسیله کنترلر حافظه (مداری که در چیپ north bridge مادربرد یا داخل CPU بسته به نوع سیستم واقع شده است.) تولید می شود. این شیوه نامگذاری DDRX-YYY (که عدد OX بیانگر نسل فناوری و عدد YYY بیانگر سرعت کلاک DDR است.) فقط به صورت تئوری برای چیپ ها حافظه مورد استفاده قرار می گیرد. اما یک ماژول رم که چیپ های حافظه روی آن قرار می گیرند از یک سیستم نامگذاری متفاوت استفاده می کند: PCX-ZZZ که عدد X بیانگر نسل فناوری بکار رفته است و عدد ZZZ ماکزیمم سرعت انتقال از نظر تئوری است.

عددی که با ZZZ بیان می شود نشان دهنده تعداد بایت منتقل شده بین کنترلر حافظه و ماژول حافظه در یک ثانیه است. ولی اگر بخواهیم این اعداد را به هم تبدیل کنیم کافیست عدد کلاک DDR را که برحسب MHZ بیان می شود در 8 ضرب کنید. به عنوان نمونه رم DDR2-800 از نظر تئوری دارای حداکثر سرعت انتقال اطلاعاتی برابر با 6400 مگابایت بر ثانیه (یا 8*800) است و ماژول های رم ای که از این نوع حافظه ها استفاده می کنند PC2-6400 نامیده می شوند. بعضی مواقع این اعداد گرد می شوند مثلاً حافظه های DDR3-1333 از نظر تئوری دارای سرعت انتقال اطلاعاتی برابر 10666 مگابایت بر ثانیه هستند. اما ماژول های رم ای که از این نوع حافظه استفاده می کنند PC3-10666 یا PC3-10600 نامیده می شوند که به کارخانه سازنده هم بستگی دارد.

بسیار مهم است که بدانید این اعداد بیشترین مقادیری است که از نظر تئوری قابل دستیابی است ولی در عمل هیچگاه به چنین اعداد دست نخواهید یافت.

علت این است که در تئوری فرض می کنیم با هر پالس ساعت حافظه درحال ارسال اطلاعات به کنترلر حافظه است ولی در عمل این گونه نیست. کنترلر حافظه و حافظه مجبورند فرمان ها را با هم رد و بدل کنند. (مثلاً برای رم فرمان می رسد که اطلاعات ذخیره شده را به یک محل مشخص ارسال کند.) و در طول این مدت رم هیچ اطلاعاتی را منتقل نمی کند.

اگر این مقاله را در یادبگیردات کام با دقت خوانده باشید اکنون اساس کارحافظه های DDR را می دانید.

نویسنده: گابریل تورس

ترجمه: علی یزدی مقدم